Dimitri en Leanne's kamer

Kamer 183.

Het is een vrij ruime kamer die grijs/wit is geverfd. Accessoires als dekbedovertrekken, planken, kleedjes enz. zijn blauw, wat de kamer een netjes, maar toch leuk effect geeft. Er staan twee kasten, twee tweepersoonsbedden, een bureau en een bureaustoel. Bovendien zit er aan de kamer nog een kleine badkamer aan vast, die een douche, toilet en wastafel heeft.


Kloppen

Dimitri liep langzaam de kamer binnen. Hij had zijn koffers vast, en trok die naar binnen. Hij zette ze naast de deur neer, en liep naar het bed dat bij het raam stond. Hij ging er in kleermaker zit op zitten, en besloot dat dit zijn bed zou worden.

Leanne was al vrij snel naar haar kamer gegaan. Ze vond de bijeenkomst in de eetzaal maar niets. Ze had met niemand contact gehad, laat staan nieuwe mogelijke vrienden leren kennen. Ze zeulde twee enorme koffers en een tas achter haar aan. Eén waar haar normale kleding in zat, en één waar haar schoenen, schaatsen en schaats outfits in zaten. En bovendien nog een weekendtas vol met toiletspullen en accessoires. "Neem je niet te veel mee?" Hoorde ze haar moeder nog vragen. Ze opende de deur en trof daar een jongen aan. Een jongen?! 'Ehh hoi, ik ben Leanne. En ik gok dat wij kamergenoten zijn. Of wacht.. dit is toch wel kamer 183 hé?' vroeg ze onzeker.


(( ja dat is het ))

Dimitri keek op. Een meisje. Hij bloosde en knikte."Ja, dat denk ik.." mompelde hij richting haar. Hij stond op en pakte zijn koffers. Hij zette ze in de kast, zonder ze uit te pakken. Daar had hij nu geen zin in. Hij deed de kastdeur dicht, en kroop snel weer op het bed. Hij rommelde wat met zijn camera, en maakte toen een foto van de kamer.

Leanne was een tikkeltje verlegen, waarom wist ze niet. Misschien omdat ze gewoon een meisje had verwacht, en geen jongen. 'Wat doe jij precies voor iets eigenlijk? Dat je.. hier zit, bedoel ik,' vroeg ze. Ondertussen opende ze haar eerste koffer, met de normale kleding erin, en begon ze alles op te hangen en neer te leggen. Zo'n beetje heel de kast zat al vol, en er moest nog zo veel bij. 'Verdomme waarom maken ze die kasten zo klein?' mompelde ze.

"Ik fotografeer," zei hij zachtjes. "En... en jij?" vroeg hij. Hij keek naar hoeveelheid kleren die ze uit haar koffers haalde. Misschien moet je minder meenemen, dat was wat hij wou zeggen. Hij schraapte zijn keel."Tsjah.. ik weet het niet. Onhandig he."

'Ik doe aan kunstschaatsen,' zei ze. De trots die ze normaal in haar stem had was nu niet te horen, wat voor Leanne best vreemd was eigenlijk. Ze begon inmiddels aan de tweede koffer. Haar schaatsen zette ze op de grond in de kast, en de schaatspakjes vouwde ze netjes op en legde ze ernaast.

Dimitri glimlachte."Lijkt me lastig," zei hij zacht. Hij bekeek Leanne eens goed. Ze was waarschijnlijk knap - dat kapsel en die ogen, en het lichaam - ja, dimitri besloot dat ze knap was. Hij streek door zijn korte haar en staarde het meisje een tijdje aan. Zou ze hem ook knap vinden? Waarschijnlijk niet.

'Wat fotografeer je zoal?' vroeg ze, puur uit interesse. Als zij al eens een foto maakte was het met een webcam. Vreselijk.

Dimitri keek haar geschrokken aan. Iemand was geïnteresseerd in hem. Hij likte zenuwachtig langs zijn lippen."Ik kan je mijn digitale album wel laten zien," zei hij met een piepstemmetje. Hij liep naar de computer en startte hem op."Tenzij je dat niet wil natuurlijk. Dan kan ik ook gewoon beschrijven, of.. of later laten zien," ratelde hij zenuwachtig.

'Graag!' zei ze enthousiast. Ze vond het altijd leuk om te luisteren en te kijken naar dingen waar andere mensen van hielden. De blik in hun ogen die ze hadden als ze erover praatten, het enthousiasme in hun stem, het maakte Leanne altijd vrolijk.

Dimitri's gezicht klaarde op. Hij ging op de bureau stoel zitten en typte de site in, en logde in. Hij ging naar zijn album, en stond toen op."Kijk maar even rond," zei hij toen, schouder ophalend."Als je uitleg bij een foto wil, dan moet je dat even zeggen.."

http://fhrankee.deviantart.com/

Leanne keek het album aandachtig door. 'Is dat meisje je vriendin?' vroeg ze nieuwsgierig. 'Ahw wat een schattig katje!'

Dimitri keek over zijn schouder. Hij knikte langzaam. Het was eigenlijk gewoon voor een fotoshoot geweest van, maar misschien vond Leanne hem nu interessanter."Jaa, Roseanne," zei hij, glimlachend. "Ze is echt heel lief. Ze begrijpt me en eh.." hij krabte op zijn achterhoofd."Ze vind me blijkbaar interessant," zei hij met een scheef glimlachje.

'O,' antwoordde ze ietwat sipjes. Hij was aardig, en zag er goed uit, maar ja.. van bezette jongens moest je helaas afblijven. Ze kreeg vrijwel meteen zin in schaatsen. Stom stom stom.

Dimitri keek haar nieuwsgierig aan. Hij leunde tegen het bureau. "Waarom zo'n reactie?" Hij stond versteld van zichzelf dat hij dit durfde te vragen! Hij keek naar het scherm, waar hij en het model op stonden. Hij glimlachte in zichzelf.

'Mag ik geen "o" zeggen?' vroeg ze nep-verbaasd. 'Ze ziet er leuk uit trouwens,' zei ze er nog achteraan. 'Kan je vanaf hier ook op Youtube? Ja toch?' vroeg ze.

"J-jawel, dat mag je wel zeggen," zei hij, roodwordend. Hij had nu al spijt dat hij dat had gezegd. "Maar het was een b-beetje vreemd.. ggezegd.. Laat maar." Hij haalde zijn schouders op. Hij leunde naar voren en toetste Youtube in. De site kwam te voorschijn."Ja."

Leanne grijnsde even. Ze had hem verlegen gemaakt. 'Dat van jou klonk anders ook best.. vreemd.' zei ze lachend. 'Typ eens in: "Leanne Richards Olympic winner 2009",' zei ze met een glimlachje op haar gezicht.


[klik]

Dimitri volgde op wat ze zei, en typte snel in wat ze zij. Hij klikte het eerste filmpje aan en bekeek sprakeloos wat ze deed. Ze was goed - dacht hij. "Je bent goed," complimenteerde hij. Hij wist eigenlijk niet zo goed wat telde als je een goede kunstschaatser wou zijn. Hij keek haar nieuwsgierig aan. Zou ze het geloven als hij nu zou zeggen dat het meisje niet echt zijn vriendin was?

'Dankje. Dit was bij de Olympische spelen deze winter. Het was geweldig om het gevoel te ervaren wat je krijgt als je op het erepodium staat en alle mensen juichen als je de gouden plak om je nek krijgt, de Engelse vlag omhoog gaat en het Engelse volkslied wordt gezongen. Onvergetelijk.' Alle herinneringen kwamen weer boven. Het was de mooiste dag uit haar leven geweest.

Dimitri knikte. Het was vreemd. Er waren wel prijzen voor fotografen, maar daar kon je niet echt voor trainen. Je kon niet trainen om beter te worden, vaak was het gewone goeie timing en op het juiste moment op de juiste plaats zijn. Hij keek naar Leanne."Gaaf," zei hij toen maar. Hij ging op het bureau zitten en strikte een van zijn veters.

'Sorry, ik praat te veel. Trouwens.. zit je vriendin hier ook op school eigenlijk?' vroeg ze met een klein glimlachje.

Dimitri keek haar lang en twijfelend aan. Hij moest het toch eens vertellen.. maar zo snel al? Maar stel dat het haar afschrikte dat hij een vriendin had? Misschien wou ze dan niets meer van hem weten. Hij fronsde diep en schudde toen zijn hoofd."Nee," zei hij toen. Een fantastisch verhaal vormde zich in zijn hoofd, hoewel hij niet zeker wist of hij het zou durven.

Leanne keek naar Dimitri. 'O..dan zal je haar vast gaan missen,' zei ze. Misschien zo erg dat hij erover na wilt gaan denken om vre- nee. Daar mag je niet aan denken. Foei.